Andere tijden in het dorp

Dit dorp, ik weet nog hoe het was,/ de boerenkind'ren in de klas,/ een kar die ratelt op de keien... Met weemoed zingt Wim Sonneveld over zijn geboortedorp. Het beeld van het platteland, waar de tijd lijkt stil te staan, wordt door velen gekoesterd - misschien nu meer dan ooit.

In tijden van onzekerheid verlangt de moderne mens immers naar wat hij verloren denkt te hebben. De dorpse idylle die klein en overzichtelijk was en de veiligheid bood van een hechte gemeenschap. Het touwtje uit de deur.